عکاسی از سوژه های متحرک

 یکی از نکات اصلی عکاسی از سوژه های متحرک ،‌ استفاده از سرعت شاتر زیاد است. تا حدی که ممکن است باید تمام تنظیمات به‌ صورت دستی ثبت شوند یا از تقدم شاتر استفاده شود تا برای تنظیم دیافراگم دردسر نکشید. ولی حالت تمام اتوماتیک دوربین از پس عکاسی از چنین سوژه‌هایی برنمی‌آید؛ تفاوتی هم ندارد که سوژه‌ی متحرک تان، گلی باشد که باد آن‌ را تکان می‌دهد، چرخ‌وفلک و ترن شهربازی، یا دوچرخه‌ی در حال حرکت، به‌ هرحال باید از این تنظیمات استفاده کنید.

نوردهی خودکار با تقدم شاتر

در این حالت، شما سرعت شاتر را به‌ شیوه ای دستی انتخاب می‌کنید و دوربین به‌ صورت خودکار مقدار دیافراگم را، با توجه به محیط و سرعت شاتر تعیین می‌کند و نوردهی مناسبی را ایجاد می‌نماید. یعنی شما به دوربین می‌گویید که درست از چه سرعت شاتری می‌خواهید استفاده کنید و خود دوربین دیافراگم موردنیاز برای آن سرعت شاتر را برایتان انتخاب می‌کند.

تنظیمات سرعت شاتر

در این حالت، پس از آن‌ که سرعت شاتر را تنظیم کردید، دوربین به‌ گونه ای خود‌به‌خود یک مقدار برای دیافراگم مشخص می‌کند. اصولاً برای عکاسی از سوژه‌های متحرک، بزرگی دیافراگم باید زیاد باشد تا سوژه‌ی متحرک کاملاً شارپ ثبت شود بر این اساس  پس‌زمینه‌ی آن تا حدی که م توانید محو شده و حرکت سوژه به خوبی نمایان می‌شود.

سرعت مناسب شاتر

لازم به ذکر است که این انتخاب به‌ سرعت ظاهری حرکت سوژه نسبت به دوربین بستگی دارد. منظور از سرعت ظاهری چیست؟

تصور کنید که یک ماشین در یک کیلومتری شما با سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در حال حرکت است. خب مسلم است از آن فاصله دور، حرکت ماشین کند به نظر می‌رسد، اما اگر نزدیک جاده ایستاده باشید، عبور ماشین به‌سرعت اتفاق می‌افتد. هرکدام از این‌ حالات، به‌سرعت شاتر خاص خودش نیازمند است، که برای به دست آوردن این مقدار باید تجربه کسب شود.

1. عکاسی پرتره: ۳۰/۱ ثانیه
2. عکاسی از اشخاص در حال راه رفتن: ۱۲۵/۱ ثانیه
3. عکاسی از کودکان و حیوانات: ۲۵۰/۱ ثانیه
4. عکس‌های پرتحرک و ورزشیِ: ۵۰۰/۱ ثانیه

به طور خلاصه ، در عکاسی متحرک برای ثبت تصویر حرکات بسیار سریع مثل حرکت چرخ ماشین، موتور و …سرعت شاتر از ۱/۱۰۰۰ثانیه و یا سریع‌تر، مناسب است. اما به یاد داشته باشید که این سرعت‌های شاتر در موقعیت‌های مختلف احتمال دارد تغییر کنند. به عنوان مثال عکاسی از یک مسابقه بسکتبال از صندلی ردیف اول با صندلی ردیف بیستم مسلماً متفاوت خواهد بود. همچنین ماتی حرکت (motion blur) همیشه چیز بدی نیست و گاهی برای نشان دادن حس حرکت و پویایی در عکس لازم است، اما این مهم است که به طور صحیح و آگاهانه به کار گرفته شود.

حساسیت ISO‌

با کاهش عدد دیافراگم (باز کردن دیافراگم) می‌توانید سرعت شاتر را افزایش دهید. یک دیافراگم باز، نور بیشتری را به داخل دوربین راه می‌دهد و امکان استفاده از سرعت‌های شاتر بالاتر را می‌دهد. اگر دیافراگم را در بازترین حالت خود انتخاب کرده‌اید و هنوز هم سرعت شاتر شما به‌ قدر لازم زیاد نیست، ممکن است آن موقع بفهمید که چرا عکاسان برای خرید لنز‌های «سریع» (لنزهایی که عدد دیافراگم آن‌ها ۲٫۸ یا پایین‌تر است) این‌قدر اصرار دارند.

اگر در محیط‌های پرنور یا طول روز، عکاسی نمی‌کنید؛ ممکن است نتوانید با مقادیر کم ایزو سرعت شاتر دوربین را بالا ببرید. حتی اگر دهانه‌ی دیافراگم تا حداکثر باز شود نیز نمی‌توانید سرعت شاتر را زیاد کنید. در این صورت می‌توانید حساسیت دوربین یا ایزو (ISO) بیشتری را انتخاب کنید تا دوربین با حساسیت بیشتری محیط عکس بگیرد. وقتی هم دوربین نور بیشتری دریافت کند، می‌توانید از سرعت‌های شاتر بالاتر استفاده کنید.

عدم استفاده از فلاش 

بهرگیری از فلاش عکاسی از موضوعات متحرک را سخت می‌کند. ابتدا اینکه فلاش در حالت خودکار زمان زیادی برای بررسی صحنه نیاز دارد که زمان عکاسی را کند کرده و با کمی وقفه یک سوژه ثبت می‌کند.

پس نمی‌توان از آن برای عکاسی از سوژه‌های متحرک که هرلحظه احتمال دارد یک حرکت پیش‌بینی‌ نشده انجام دهند استفاده کرد. و نکته بعدی این که فلاش برد محدودی دارد، پس اگر شما با سوژه فاصله زیادی دارید، وقت خود را با استفاده از فلاش هدر ندهید.

یکی دیگر از نکاتی که باید به یاد داشته باشید حداکثر سرعت شاتری که می‌توانید با اغلب فلاش‌ها استفاده کنید  به‌ گونه ای پیش‌فرض، حدود ۲۰۰/۱ ثانیه است که برای ثبت سوژه‌های خیلی سریع مثل حرکت لاستیک ماشین و چرخ دوچرخه و موتور، اصلاً کافی نیست. بنابراین اغلب نمی‌توانید از فلاش در عکس‌برداری از سوژه‌های خیلی سریع استفاده کرد.

سوژه متحرک در تاریکی

استفاده از فلاش عکاسی از موضوعات متحرک را سخت می‌کند. اول اینکه فلاش در حالت خودکار زمان بیشتری برای بررسی صحنه نیاز دارد که وثتی عکاسی را کند کرده و با کمی وقفه یک سوژه ثبت می‌کند.

پس نمی‌توان از آن برای عکاسی از سوژه‌های متحرک که هرلحظه ممکن است یک حرکت پیش‌بینی‌ نشده انجام دهند استفاده کرد. و نکته دوم اینکه فلاش برد محدودی دارد، پس اگر شما با سوژه فاصله زیادی دارید، وقت خود را با استفاده از فلاش تلف نکنید.

سوم اینکه به خاطر داشته باشید حداکثر سرعت شاتری که می‌توانید با اغلب فلاش‌ها استفاده کنید  به‌صورت پیش‌فرض، حدود ۲۰۰/۱ ثانیه است که برای ثبت سوژه‌های خیلی سریع مثل حرکت لاستیک ماشین و چرخ دوچرخه و موتور، اصلاً لازم نیست. در نتیجه معمولا نمی‌توانید از فلاش در عکس‌برداری از سوژه‌های خیلی سریع استفاده کرد.