عکاسی ماکرو چیست؟

ما علاوه بر اینکه فیلم جذاب در مورد عکاسی ماکرو را برای شما در بالا آورده‌ایم، به شما خواهیم گفت که برای گرفتن این سبک عکاسی به چه ابزاری نیاز دارید و چه نکاتی را باید رعایت کنید. عبارت ” عکاسی ماکرو ” معمولا برای شرح دادن هر شات کلوز آپ به کار میرود. اما به هر تقدیر در عکاسی  DSLR در واقع تنها برای شرح عکس هایی با بزرگ نمایی 1:1 یا بیشتر به کار میرود. لنزهای عکاسی با قابلیت ماکرو با نسبت های  بزرگنمایی مانند 1: 1 یا 1:5 مشخص می گردند. نسبت 1: 1 بدان معنی است که تصویر در اندازه فیلم (منفی) برابر با اندازه ی واقعی باشد. نسبت 1:5 بدین معناست که سوژه 1:5 اندازه ای را که در فیلم دارد در زندگی وتقعی خود داراست.

به دلیل کوچک بودن نگاتیو های 35 میلی متری و سنسورهای دیجیتال، بزرگ نمایی 1:5 زمانیکه روی کاغذ 4″ᵡ6″ چاپ میشود به اندازه واقعی سوژه نزدیک است. عکاسی ماکرو معمولاً هنوز هم توسط عکاسان DSLR برای گرفتن کوچکترین جزئیات از اشیاء استفاده می شود. همچنین در گرایش های دیگر آن میتوان برای عکاسی از گل ها، حشرات و جواهرات نیز روش عکاسی ماکرو را بکار برد.

چگونه یک عکس ماکرو بگیریم؟

چندین روش برای نزدیک و خودی شدن با سوژه در یک عکس وجود دارد. هر کدام هم مزایا و معایب خاص خود را دارند، بنابراین بیایید تا نگاهی به گزینه ها داشته باشیم.

لنزهای ماکرو

اگر دوربین تان DSLR است، ساده ترین راه برای دستیابی به عکس های ماکرو، خرید یک لنز ماکرو در بازه های معین است. به طور معمول، لنزهای ماکرو در فاصله ی کانونی 60 میلی متر یا 100 میلی متر قرار دارند.

با این حال، لنز های ماکرو چندان ارزان نیستند، و هزینه ای را از 500 دلار تا چند هزار دلار در پی دارند! با بکار گیری این لنز ها آشکارا بهترین و واضح ترین نتایج حاصل میگردد، اما به هر حال گزینه های مختلفی در دسترس است.

فیلتر های کلوز آپ

ارزان ترین راه برای گرفتن یک عکس ماکرو عبارتست از تهیه یک فیلتر کلوز آپ که جلوی لنز دوربین تان قرار میگیرد. فیلتر های کلوز آپ برای دسترسی به فوکوس نزدیک تر طراحی شده اند و با قابلیت هایی مانند 2+ و 4+ موجود هستند.

فیلترهای کلوزآپ غالباً به صورت مجموعه ای به فروش می رسند، هرچند که بهتر است فقط از یکی از آنها استفاده نمایید. بکار بردن فیلترهای زیاد میتواند کیفیت تصویر را تحت الشعاع قرار داده و تصویر را خراب کند زیرا نور مجبور است از تعداد شیشه ی بیشتری عبور نماید. همچنین باید به یاد داشت، فوکوس خودکار همیشه با فیلترهای کلوزآپ کار نمی کند، بنابراین باید در این وضعیت با فوکوس دستی کار کنیم. اگرچه کیفیت عکس در این روش به اندازه ی لنزهای ماکروی اختصاصی خوب نیست، اما هنوز هم  میتوان با اینم روش به عکس های قابل استفاده ای دست یافت.

تیوب (لوله) اکستنشن

اگر کمی بیشتر هزینه نمایید، می توانید روی تیوب اکستنشن (لوله فرعی) نیز سرمایه گذاری کنید. استفاده از این آیتم سبب می شود تا فاصله کانونی لنزهای موجود شما افزایش یابد، و مکانیزم آن به این شرح است که به طور مؤثر لنزها را از سنسور دوربین دورتر کرده و باعث بزرگنمایی بیشتر می شود. مانند فیلترها، توصیه می شود که تنها از یک لوله اکستنشن به طور همزمان استفاده گردد تا سبب خراب شدن کیفیت تصویر نشود.

حالت ماکرو

کاربران دوربین های کامپکت، که تنها از پوینت و شات بهره مند هستند نیز می توانند عکس ماکرو بگیرند زیرا امروزه بیشتر این دوربین ها دارای حالت (مود) ماکرو هستند. حقیقت این است که، دستیابی به بزرگنمایی 1: 1 با دوربین های کامپکت، به دلیل داشتن لنزهایی با بزرگنمایی داخلی، بسیار ساده است. باید توجه داشت و مراقب بود تا از زوم دیجیتالی دوربین خیلی دور نمانیم زیرا این امر می تواند کیفیت تصویر را به فرایند درون یابی کاهش دهد.

نکاتی برای عکاسی ماکرو

عکاسی ماکرو شبیه به هر نوع گرایش دیگر از عکاسی است، فقط در مقیاسی کوچکتر و صمیمی تر. ذکر چند نکته در اینجا اساسی است:

• هنگام عکاسی از سوژه های ماکرو، همیشه باید از سه پایه یا بین بگ استفاده کنید این تجهیزات امکان لازم برای داشتن یک دوربین ثابت و تصاویر شارپ را فراهم می آورد.

• در صورت لزوم از کابل رها کننده دیافراگم یا کلیک کنترل از راه دور استفاده کنید. برخی از عکس های ماکرو می توانند شما را به فضایی تنگ برده و سبب شود تا رسیدن به دیافراگم مدنظر؛ با دست بسیار دشوار شود. همچنین، اگر از حشرات عکاسی می کنید، حرکت انگشت شما بر شاتر ممکن است باعث ترسیدن آنها گردد!

• عکاسان همچنین باید این نکته را به خاطر داشته باشند که عمق میدان با داشتن اشیاء کوچک تر بسیار آشکارتر خواهد بود. دیافراگم کوچکی لازم لازم است تا زمانی که بک گراند را محو میکنید سوژه را در فوکوس قرار دهید.