شرایط هنرجو در آموزش نقاشی حرفه ای

چهار عامل مهم برای هر هنرجو در آموزش نقاشی از مبتدی تا حرفه ای وجود دارد:

 – علاقه

شاید خیلی کلیشه ای باشد که از علاقه صحبت کنیم ولی مهمترین عامل موفقیت در طراحی و نقاشی، علاقه ثابت و پایدار است.

دائمی و پایدار بودن علاقه خیلی اهمیت دارد، چون علاقه کاذب و زودگذر کمکی در مسیر آموزش طراحی و نقاشی نمیکند.

چگونه بفهمیم به طراحی و نقاشی علاقه پایدار داریم؟

• در هنگام طراحی و نقاشی متوجه گذر زمان نشویم، اغلب نقاشان این حس را تجربه کرده اند، حس خاصی که با کلمات قابل توضیح دادن نیست، مانند مطالعه یک کتاب مورد علاقه، تماشای یک فیلم دوست داشتنی یا وقت گذراندن با شخصی که دوست داریم.
• قیمت نداشتن علاقه؛ از خودتان بپرسید در ازای چه مبلغی حاضر هستید علاقه خود به نقاشی را کنار بگذارید؟ اگر مبلغی مشخص کردید، علاقه شما اندازه همان مبلغ است ولی اگر قیمتی نتوانستید مشخص کنید علاقه بسیار پایداری دارید، مانند علاقه به پدر و مادر، همسر و …که قیمتی ندارند.

علاقه به نقاشی به مرور زمان دقیق تر و پخته تر میشود، بعنوان مثال من در کودکی علاقه به نقاشی داشتم و به مرور علاقه ام به طراحی کاریکاتور و کارتون با تکنیک نقاشی دیجیتال واضح تر شد.

۲– سن

آموزش نقاشی حرفه ای به سن هنرجو خیلی مرتبط است، ما بر اساس تجربه هنرجو ها را بر اساس سن به چهار دسته تقسیم بندی کرده ایم:

داشتن علاقه و لذت بردن از طراحی و نقاشی در هر چهار دسته مشترک است.

دسته اول، کودکان

تا سن ۱۱ سال را شامل می‌شوند.

برای آموزش نقاشی کودکان فقط باید روی لذت بردن و تقویت علاقه تمرکز کرد، طراحی را بصورت داستان محور بایستی به کودکان آموخت تا خلاقیتشان بیشتر نمایان شود.

این دسته زمان زیادی برای تمرین دارند و جنبه درآمد از راه طراحی و نقاشی اصلا مهم نیست.

اعتماد به نفس بالا و نترسیدن از اشتباهات در طراحی و نقاشی از دیگر ویژگی های کودکان است، بطوریکه از کودکان بخواهید چهره شما را نقاشی کنند شروع به نقاشی می‌کنند و ترسی از طراحی و اشتباه کردن ندارند.

برای آموزش به کودکان داشتن دانش روانشناسی لازم است و وظیفه مدرس نقاشی کودک تقویت علاقه و خلاقیت کودک به روش غیرمستقیم است تا کودک فقط از نقاشی که انجام میدهد لذت ببرد.

دسته دوم، نوجوانان

۱۱ تا ۱۹ سال شامل این دسته می‌شوند.

آموزش نقاشی حرفه ای از پایه از دسته دوم تا چهارم یکسان است.

نوجوانان اعتماد به نفس کمتری نسبت به کودکان دارند و از اشتباهات خود در طراحی و نقاشی در مقابل دیگران کمی خجالت میکشند و ممکن است ناامید شوند.

زمان تمرین برای نوجوانان متوسط است، اغلب در این دسته دانش آموز هستند.

جنبه درآمد از راه طراحی و نقاشی برای این دسته مهم نیست ولی سن مناسبی برای پیش زمینه آینده دارند و فقط روی افزایش مهارت خود باید تمرکز کنند.

دسته سوم، جوانان

۱۹ تا ۳۵ سال را شامل می‌شود.

جوانان معمولا در این بازه به فکر بی استعداد بودن در طراحی و نقاشی میافتند و ممکن است از ادامه مسیر صرف نظر کنند.

اعتماد به نفس جوانان به نسبت کمتر است و اشتباهات خود را بدلیل غرور پنهان می‌کنند.

زمان تمرین کمتری دارند چون اغلب دانشجو یا شاغل هستند.

جنبه درآمد از راه طراحی و نقاشی برای این دسته اهمیت دارد، زیرا باید هزینه تهیه وسایل نقاشی و دوره های آموزشی را تهیه کنند تا بتوانند مسیر آموزش نقاشی را ادامه دهند.

دسته چهارم، افراد بالغ

۳۵ سال به بالا در این دسته قرار می‌گیرند.

ما با قدمت‌ترین هنرجویی که در گروه طراحی روشن داریم ۷۰ ساله هستند؛ در این دسته علاقه و لذت بردن از نقاشی، حس آرامشی به این افراد می‌دهد و صرفا برای دل خودشان طراحی و نقاشی می‌کنند.

اعتماد به نفس متوسطی دارند و اشتباهات را بواسطه لذت بردن خیلی با اهمیت نمی‌دانند.

این دسته از انجام تمرین های مداوم و تکراری صرف نظر می‌کنند.

زمان تمرین متوسط دارند و معمولا بدلیل داشتن درآمد جنبی خیلی به فکر کسب درآمد از طراحی و نقاشی نیستند.

نحوه آموزش نقاشی حرفه ای برای کودکان کاملا متفاوت است که در این مطلب اشاره نمی‌کنیم ولی برای نوجوانان ، جوانان و افراد بالغ مراحل طبق ترتیبی است که در ادامه بیان خواهیم کرد.

جمع بندی؛ مسیر زندگی هنری بر اساس سن نقاش چگونه است؟

مطلب بالا دسته بندی هنرجو براساس سن را نشان می‌دهد، اما اگر بخواهید از سن پایین نقاشی را حرفه ای کار کنید، نقشه و زمان بندی چگونه است؟ مطلبی که در ادامه بیان می‌کنیم، طبق تحقیق موسسه LOPA روی زندگی نقاشان انجام داده است.

نکته مهم: این ترتیبی که بیان شده است قطعا برای همه صادق نیست، ممکن است هنرجویی در ۳۰ سالگی نقاشی را شروع کند و در ۴۰ سالگی صاحب سبک شود(زندگی هنری ونگوگ مثال نقض بزرگی است) یا موارد دیگر، این تحقیق متوسط زندگی نقاشان است:

• تا ۱۲ سالگی آموزش مستقیم نبینید، خاطرات و موضوعات مورد علاقه تان را نقاشی کنید، داستان مصور خلق کنید و به اصول بی اعتنا باشید، چهارچوب و تئوری در این سن خلاقیت را از بین می برد.
• تا ۲۰ سالگی مطالعه کنید، خوب ببینید و حتی اگر نقاشی حرفه ای می‌کنید، به دید تفریح و تجربه به آن نگاه کنید.
• تا ۲۵ سالگی نگران هیچ چیز نباشید، هر تجربه و تست برای شما یک مزیت است. در بازه ۲۰ تا ۳۰ سالگی هر چه تمرین و اشتباهات بیشتری انجام دهید، نقاش حرفه ای تری خواهید شد. پس سعی نکنید اشتباه نکنید و کمال گرا باشید.
• تا ۳۰ سالگی دنباله رو باشید، در موضوع مورد علاقتون یک صاحب سبک پیدا کنید و آثارش مطالعه کنید یا در یک استودیو مناسب و کوچک کار کنید، تا این سن مهم است که والد هنری شما چه کسی است، همان شخص صاحب سبک تا این سن نقش مهمی ایجاد میکند.
• تا ۴۰ سالگی باید برای خودتان کار کنید و مسیر خودتون روشن کنید، شاخه اصلی را پیدا کنید.
• تا ۵۰ سالگی پخته ترین آثارتون را خلق کنید، این دهه سعی نکنید وارد حوزه جدیدی شوید، روی مهارت هایی که اکنون مسلط هستید تمرکز کنید. ممکن است با تغییر حوزه کاری موفق شوید ولی ریسک موفق نشدن خیلی زیاد است.
• تا ۶۰ سالگی اگر کارتان رشد کرده آن را به جوان ها بسپارید و خلاقیت شان را تحت نظر داشته باشید. اگر نقاش مستقل هستید سعی کنید با جوان ها تعامل داشته باشید به نمایشگاه های نقاشان جوان بروید.
• بعد از ۶۰ سالگی تفریحی نقاشی کنید، در این زمان هم مشاهیر آثار ماندگاری خلق کرده اند اما خودتان را از قید و بندها رها کنید.