نحوه بررسی پیشرفت هنرجو در آموزش طراحی و نقاشی چگونه است؟

معمولا هنرجوهای مبتدی در ابتدای شروع آموزش طراحی، هر روز تمرین های خود را مقایسه میکنند و گاهی که تمرین خوب انجام داده اند خوشحال و پر انرژی می شوند و گاهی که پیشرفت نمی بینند ناامید و بی انگیزه می شوند، این فاصله زمانی برای بررسی میزان پیشرفت اشتباه است.

مقایسه روزانه بدلیل اینکه ممکن است شرایط روحی ما در هر روز متفاوت باشد نموداری با شیب نا مشخص به ما بدهد، این تفاوت شرایط روحی بعد مقایسه تمرین ها تقویت میشود، یعنی در زمانی که حال خوبی نداریم و تمرین خوبی انجام نداده ایم با مشاهده تمرین و مقایسه با روزهای قبل حس خوبی به تمرین روز بعد نداریم.

ولی اگر ما مجموع پیشرفت ها را بعد یک ماه بررسی کنیم شیب نمودار پیشرفت مشخص میشود، علاوه بر اینکه بیشتر تمرین های اولیه برای کنترل بهتر دست هنرجو و آمادگی چشم و تغییر نوع دیدن همچون نقاشان است و نتیجه روی کاغذ اهمیتی ندارد، تمرین هایی مانند تمرین طراحی از مدل بدون مشاهده کاغذ یا طراحی خطی که در دوره طراحی به سبک انیشتین انجام میشود، از این نوع تمرین ها است، در این تمرین ها نتیجه روی کاغذ بسیار خنده دار است ولی تمرین های بسیار قدرتمند برای هماهنگی چشم و دست، افزایش سرعت طراحی، قوی شدن دید طراح و… میباشد.

پس فاصله زمانی یک ماه برای بررسی میزان پیشرفت هنرجو مناسب است.

مراحل آموزش نقاشی حرفه ای از پایه

در این بخش مراحل آموزش طراحی و نقاشی را مانند ساختن یک ساختمان از پایه عنوان میکنیم، هر چه پایه یک ساختمان قوی تر باشد، ساختمان بلند تر و مستحکم تر خواهد بود.(مواردی که در ادامه بیان میکنیم هر یک مطالب عمیق و آموزش جداگانه هستند که ما برای شروع این مراحل را فقط، عنوان میکنیم)

آموزش طراحی پایه ۴ بخش اصلی دارد

۱– طراحی شکل و فرم

طراحی اشکال ساده و پیچیده اولین بخش از طراحی پایه است، اشکال ساده شامل اشکال ساده هندسی دو بعدی و سه بعدی میشود که در آموزش مبانی طراحی ۳ اشکال ساده را آموزش دادیم، اشکال هندسی ساده از این نظر دارای اهمیت است که ما بیشتر سوژه های اطرافمان را بایستی ابتدا به این اشکال، ساده سازی کنیم.

اما برخی اشکال هستند که فرم هندسی مشخصی ندارند و در هنگام طراحی ساده سازی آن ها دشوار است، مانند کاغذ مچاله، گل، پارچه و…، برای طراحی این اشکال پیچیده بایستی دید طراح تقویت شود و تمرین های مرتبط برای تقویت دید را در دوره طراحی به سبک انیشتین که طراحی پایه است آموزش داده ایم.

۲– شناخت و تشخیص انواع لبه

انواع لبه در طراحی پایه ۴ نوع است که در اینجا برای ساده بودن مطلب به دو نوع آن اشاره میکنیم، لبه نرم و لبه سخت.

لبه نرم؛ قسمتی روی جسم است که سایه به تدریج تغییر میکند یعنی از روشن به تیره یا بالعکس کاملا یکنواخت و تدریجی تغییر کرده است.

لبه سخت؛ مرزی بین دو جسم یا روی جسم یا جسم و پس زمینه که سایه و تن یکباره تغییر کرده است، مانند مرز تخم مرغ و پس زمینه یا مرز دو تخم مرغ، یا لبه پارچه هایی که روی هم قرار گرفته است.

آشنایی با انواع لبه برای هنرجوی مبتدی و استفاده از آن برای سایه پردازی در نقاشی بسیار مهم است.

۳– تشخیص روشنایی و تیرگی

اگر در مبحث نقاشی با رنگ بخواهیم توضیح دهیم، روشنایی و تیرگی زیر مجموعه خصوصیات رنگ است ولی ما در این مطلب طراحی پایه را بدون رنگ در نظر گرفته ایم.

معمولا در طراحی نور را با سفید و تیرگی و سایه را با سیاه نشان میدهند، اما سایه های دیگر ما بین این روشنایی و تیرگی را با تن های مختلف باید مشخص کرد، که نمایش دهنده تغییر تدریجی روشنایی به تیرگی است.

ما بطور پیش فرض این نوار سایه در ۱۲ خانه طراحی میکنیم و هنرجو باید این ۱۲ تن را تشخیص دهد و روی کاغذ ایجاد کند.

مهارت تشخیص خاکستری های مختلف در سوژه ها و مدل های طراحی برای یک طراح بسیار اهمیت دارد.

در هر طراحی کنتراست مناسبی بین روشنایی و تیرگی وجود دارد و اگر فقط از تن های میانی این ۱۲ خانه استفاده شود یک طراحی خام و تخت ایجاد میشود.

معمولا هنرجویان مبتدی از تعداد کمی تن برای طراحی های خود استفاده میکنند که با تمرین مشاهده و سایه پردازی باید این تردید و ترس از بین برود و هنرجو با جسارت از تمام تن هایی که مشاهده میکند در طراحی خود استفاده کند.

(در مورد انواع نور، زاویه نور و فاصله نور تا سوژه و همینطور انواع سایه مطالب بسیار عمیق تر و پیچیده تر است و برای طراحی پایه مناسب نیست)

۴– پرسپکیتو و عمق نمایی در آموزش طراحی پایه

محیط پیرامون ما بصورت سه بعدی است، هر جسمی که مشاهده میکنیم در فاصله مشخصی با جسم دیگر قرار دارد، اما کاغذ یک صفحه تخت است و برای نشان دادن نقاشی روی کاغذ مشابه تصویری که چشم ما مشاهده میکند، مفهوم پرسپکتیو یا عمق نمایی مطرح میشود.